لاله از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3017

1 لاله ستانست از عکس تو هر شوره‌ای عکس لبت شهد ساخت تلخی هر غوره‌ای

2 مصحف عشق تو را دوش بخواندم به خواب آه که چه دیوانه شد جان من از سوره‌ای

3 مشکل هر دو جهان آه چه حلوا شود گر شکر تو شود مغز شکربوره‌ای

4 چهره چون آفتاب بر تن چون غوره تاب تا بشود پرشکر در تن هر روده‌ای

5 وا شدن از خویشتن هست ز ماسوره سهل چونک سر رشته یافت خصم ز ماسوره‌ای

6 جسم که چون خربزه‌ست تا نبری چون خورند بشکن و پیدا شود قیمت لاهوره‌ای

7 آه که ندیدی هنوز بر سر میدان عشق رقص کنان کله‌ها هر طرفی کوره‌ای

8 پیش طبیب دو کون رفتم بیمار عشق نبض دلم می‌جهید در کف قاروره‌ای

9 گفتمش ای شمس دین مفخر تبریز آه جز ز تو یابد شفا علت ناسوره‌ای