سوی از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 52

1 سوی مکه شیخ امت بایزید از برای حج و عمره می‌دوید

2 او به هر شهری که رفتی از نخست مر عزیزان را بکردی بازجست

3 گرد می‌گشتی که اندر شهر کیست کو بر ارکان بصیرت متکیست

4 گفت حق اندر سفر هر جا روی باید اول طالب مردی شوی

5 قصد گنجی کن که این سود و زیان در تبع آید تو آن را فرع دان

6 هر که کارد قصد گندم باشدش کاه خود اندر تبع می‌آیدش

7 که بکاری بر نیاید گندمی مردمی جو مردمی جو مردمی

8 قصد کعبه کن چو وقت حج بود چونک رفتی مکه هم دیده شود

9 قصد در معراج دید دوست بود درتبع عرش و ملایک هم نمود