تن پاکت که زیر پیرهن از امیرخسرو دهلوی غزل 360

1 تن پاکت که زیر پیرهن است وحده لاشریک له، چه تن است

2 هست پیراهنت چو قطره آب که تنک گشته بر گل و سمن است

3 با خودم کش درون پیراهن که تو جانی و جان من بدن است

4 تازیم، در غم تو جامه درم وز پس مرگ نوبت کفن است

5 دل بسی برده ای، نکو بشناس آنکه خسته ترست از آن من است

6 اندر آی و میان جان بنشین که تو جانی و جان ترا بدن است

7 گفته ای، ترک تو نخواهم گفت ترک من گو چه جای این سخن است

8 دهن تنگ را حدیث فراخ چون همی گویی، آخر این چه فن است

9 دل خسرو خوش است با تنگی که مرا یادگار ازان دهن است