1 به دریا نمودند هر دو درنگ چنین تا در آمد منوچهر تنگ

2 خروش آمد از هر دو لشکر به کین بتوفید از آواز گردان زمین

3 دو لشکر خروشان بدان دشت خون همانا بود که از ستاره فزون

4 چهل روزشان رزم پیوسته بود در و دشت پر کشته و خسته بود

5 منوچهر و تور اندر آن تیره گرد بهم باز خوردند روز نبرد

6 به گردن برآورد گرز نیا بزد بر سر تورِ پُر کیمیا

7 تن پیلوارش درآمد به خاک سر و مغفر و جوشنش گشته چاک

8 دل سلم ز اندوهش آزرده شد غریوان بسوی سراپرده شد

9 همه شب همی با سران رای زد سرانگشت تشویر بر پای زد

10 که بر گردد از رزم و گیرد گریز مگر جان رهاند ز شمشیر تیز