تا به رحمت خوان قسمت از خیالی بخارایی غزل 129

1 تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرده‌اند درخور هر فرقه مرسومی معیّن کرده‌اند

2 نام نیک و نقد هستی را به زاهد داده‌اند نیستیّ و عشق را در گردن من کرده‌اند

3 با تو دعویِّ نظر بازی کسانی را رسد کز غبار خاک کویت دیده روشن کرده‌اند

4 سر گران ز آن است چشم مست یار و جام می کاندر این ره هر یکی خونی به گردن کرده‌اند

5 ای خیالی دامن جان چاک زن کارباب دل سرخ‌رویی‌ها چو گُل از چاک دامن کرده‌اند