به جبهه چین ز غم روزیت خطا از واعظ قزوینی غزل 277

1 به جبهه چین ز غم روزیت خطا باشد که چین جبهه، لب شکوه از خدا باشد

2 گشاد کار خود از بستگی طلب ای دل که چشم کور در روزی گدا باشد

3 بزینت در و دیوار نیستم مائل که نقش خانه من، نقش بوریا باشد

4 کدام ملک نکوتر، زملک عافیت است؟ چه تاج شاهی ازین به که سر بجا باشد

5 معاش شاه ز پهلوی کاسبان گذرد که سر عیال خوان دست و پا باشد

6 اگر بخلق کسی باشد آشنا، باری چرا بمردم بیگانه آشنا باشد؟

7 ز حرف بیش نگردی بلند آوازه نفس چو سوخته شد، سرمه صدا باشد

8 چو میتواند مرد از گرسنگی واعظ چه لازم است که منت کش عطا باشد