به سر عاشقان که از شاه نعمت‌الله ولی غزل 677

1 به سر عاشقان که عین وجود در دو عالم جز او نبود وجود

2 آن یکی در دو کون پیدا شد این دوئی زان سبب نمود وجود

3 آینه چون وجود از آن رو یافت لاجرم روی او در او بنمود

4 سایه بی آفتاب کی باشد خلق بی حق کجا بود موجود

5 نشنیدم ندیده ام هرگز دل بی درد و آتش بی دود

6 بلبل مست گلشن عشقم جانم از ناله یک دمی نغنود

7 ظاهرم جام و باطنم باده اولم خیر و عاقبت محمود

8 توبه از می چرا کنم نکنم پیر من این سخن کجا فرمود

9 نعمت الله و زاهدی حاشا این حکایت که گفت یا که شنود