تا چند خشم و ناز و کین برخیز از اهلی شیرازی غزل 12

1 تا چند خشم و ناز و کین برخیز و باز از در درآ عاشق کشی از سر بنه عاشق نو از در درآ

2 بی صورت زیبای تو صحبت صفایی نیستش مجلس گلستان کم دگر چون سرو ناز از در درآ

3 در مسجد ارباب ورع خوانند ما را بت پرست یکبار از بهر خدا وقت نماز از در درآ

4 جز دیده من ای پری چشمی نبیند روی تو وحشت مکن از مردمان ای دلنواز از در درآ

5 رحمی بکن بر حال من کافتاده ام دور از درت بیچاره و درمانده ام چاره ساز از در درآ

6 تا کی ز رشک دشمنان سوزی دل اهلی بغم یک ره به کام دوستان دشمن‌گداز از در درآ