آنان که خاک را به نظر کیمیا از حافظ شیرازی غزل 196

1 آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند آیا بُوَد که گوشهٔ چشمی به ما کنند

2 دَردَم نهفته بِه ز طبیبانِ مدعی باشد که از خزانهٔ غیبم دوا کنند

3 معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد هر کس حکایتی به تَصَّور چرا کنند؟

4 چون حُسنِ عاقبت نه به رندی و زاهدیست آن بِه که کارِ خود به عنایت رها کنند

5 بی معرفت مباش که در من یزیدِ عشق اهلِ نظر معامله با آشنا کنند

6 حالی درونِ پرده بسی فتنه می‌رود تا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند

7 گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار صاحبدلان حکایتِ دل خوش ادا کنند

8 مِی خور که صد گناه ز اغیار در حجاب بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

9 پیراهنی که آید از او بویِ یوسفم ترسم برادران غَیورش قَبا کنند

10 بگذر به کویِ میکده تا زُمرِهٔ حضور اوقاتِ خود ز بهر تو صرفِ دعا کنند

11 پنهان ز حاسدان به خودم خوان که مُنعِمان خیرِ نهان برایِ رضایِ خدا کنند

12 حافظ دوامِ وصل میسر نمی‌شود شاهان کم التفات به حالِ گدا کنند