مرا صد خار از آن نوگل اگر از اهلی شیرازی غزل 655

1 مرا صد خار از آن نوگل اگر در دل درون آید اگر خاری رود بیرون ز چشم من برون آید

2 بزهر چشم و خون دل بما جامی دهد ساقی چه شادی بخشد آن جامی که از وی بوی خون آید

3 ز زخم حسرت فرهاد اگر کوه آگهی یابد سزد کز چشمه چشمش سرشک لاله گون آید

4 فسون بر من مدم زاهد که من دیوانه عشقم کجا با حال خود مجنون بتعویذ و فسون آید

5 در آن وادی که لیلی صورتان مجنون وشان جویند اگر عاقل بود اهلی بزنجیر جنون آید

6 لعلت که به کوثر زد از خاتم خط مهری گنج دو جهان او را در زیر نگین باشد

7 شد نکته غم اهلی سر دفتر عشق اول یک نکته ازین دفتر گفتیم و همین باشد