گویند در عمارت بابل بجای ماند از ادیب فراهانی مقطع 194

1 جای آن دارد که گردون اندرین غم خون ببارد لیک بر تخت همایون شه نو چون ببارد

2 در عزای شاه ماضی کایزد از وی باد راضی نی عجب گر سیل خون از دیده گردون ببارد

1 با خلق چون حدیث کنم ز این ستاره‌ها با کودکان چه گویم ازین گاهواره‌ها

2 گهواره‌های زرین بینی بر آسمان همچون زمین غنوده در آن شیرخواره‌ها

1 باغ پیروز و چمن پدرام است یار در مجلس و می در جام است

2 فال فرخنده و گیتی بمراد بخت بیدار و جهان بر کام است