تا راهروان در حرم دل از خیالی بخارایی غزل 141

1 تا راهروان در حرم دل نرسیدند در وادیِ مقصود به منزل نرسیدند

2 ارباب طلب جز به قبول نظر از عشق مقبول نگشتند و به قابل نرسیدند

3 تا رخت هوس پاک به دریا نفکندند زاین ورطهٔ خون خوار به ساحل نرسیدند

4 آن ها که جز این راه شدند از پیِ مقصود بسیار دویدند و به حاصل نرسیدند

5 آخر برسید از ره توفیق خیالی جایی که رفیقان به دلایل نرسیدند