جز یکی نیست بیائید از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1431

1 جز یکی نیست بیائید که گوئیم همه همه از عین یکی باز بجوئیم همه

2 ای که گوئی که چنان گفت و چنین می گوید وقت آن است که در آب بشوئیم همه

3 ما همه آب حیاتیم و همه بحر محیط گرچه مانند حبابیم بر اوئیم همه

4 بوی آن زلف ز هر تارهٔ مو می شنویم لاجرم زلف بتان جمله ببوئیم همه

5 عقل دیوانه شود چون شنود قصهٔ عشق دور نبود که بگوئیم که دوئیم همه

6 آبروی همهٔ قطره چو ما می بینیم شاید ار ما همهٔ قطره بپوئیم همه

7 نعمت الله چو یکی باشد آن یک همه اوست آن یکی را سزد ار زان که بگوئیم همه