ای ذره‌ای از نور تو بر از عطار نیشابوری غزل 711

1 ای ذره‌ای از نور تو بر عرش اعظم تافته از عرش اعظم در گذر بر هر دو عالم تافته

2 آن ذره ذریت شده خورشید خاصیت شده سر تا قدم نیت شده بر جان آدم تافته

3 اولاد پیدا آمده خلقی به صحرا آمده پس بی‌محابا آمده بر بیش و بر کم تافته

4 یک موی تو در صبحدم بر گاو و آهو زد رقم مشک است یا عنبر بهم موی تو بر هم تافته

5 بر عاشقان روی تو بر ساکنان کوی تو در پرتو یک موی تو کاری است معظم تافته

6 عکس رخت از نه فلک بگذشته تا پشت سمک بی واسطه بر یک به یک نوری مسلم تافته

7 گه جان پر اسرار را کرده فدا دیدار را گاهی دل عطار را عشقت به یک دم تافته