1 هست کحل بصر از خاک ره او هوسم لیک ترسم که شوم خاک و بگردش نرسم

2 با تو چون در سخن آیم؟ که ترا چون بینم آتش شوق تو در سینه بسوزد نفسم

3 شمع من چون تو بخلوتگه عشرت باشی بادرا ره نبود سوی تو من خود چه کسم

4 سوی آن گل ببر ای باد صبا جان مرا به زمین بوس که من مرغ اسیر قفسم

5 تو اگر یاری اگر دشمن جان اهلی را او بجای تو کسش نیست بجان تو قسم