1 زیر کله نمونه روی تو مه نداشت کس ماه را نمونه به زیر کله نداشت

2 بگرفت چارسوی رخت زلف و هیچ وقت یک شب جهان چو روی تو در چارده نداشت

3 در ضبط آفتاب نشد ملک نیم روز کز زلف عنبرین تو قیر سیه نداشت

4 دوش آتشی به سینه همی زد هوای تو بگریخت اشک و سوخته شد دل چو ره نداشت

5 خونم بخورد و چشم تو لب تر نکرد، ازآنک دود دگر نوشت و خط تو نگه داشت

6 با این همه وفای تو دارد میان جان دل خود ز دست رفت، چو او کس نگه داشت

7 از خون نوشته ام به دو رخ ماجرای عشق از بس که در سفینه دل جایگه نداشت

8 یک وعده تو در حق خسرو به سر نشد گویی که باد بود که بار گنه نداشت