میان عشق و ننگ و نام، الفت از واعظ قزوینی غزل 266

1 میان عشق و ننگ و نام، الفت درنمی‌گیرد به ترک سر، کله را آشنایی سر نمی‌گیرد

2 نپوید، بی‌دلیل راست‌رو، راه طلب سالک قلم، آری سراغ ره جز از مسطر نمی‌گیرد

3 بنه ای سرفرازی، پا ز سر ما خاکساران را ز خاک ره کسی نقش قدم را برنمی‌گیرد

4 سر طبعم، بنان این گدایان، چون فرود آید؟ که دست همت من تاج از سنجر نمی‌گیرد

5 پذیر ای غم او، کی شود ترا دامن دنیا که هیزم تا نباشد خشک، آتش درنمی‌گیرد