جوان شد حکیم ما، جوانمرد و دل فراخ از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 19

1 با سرشگ سخای او کس را ننماید بزرگ رود فرب

2 یاد کرد از لطیف طبعش بحر گشت پر در و عنبر اشهب

1 تا یکی خم بشکند ریزه شود سیصد سبو تا مرد پیری بپیش او مرد سیصد کلوک

2 هر که موک مردمان جوید بشو گو خط دو کش کی نخست او را زند باشد موک؟

1 جان مرا غمت هدف حادثات کرد تا عشق سوی من نظر التفات کرد

2 حال مرا و زلف پریشان خویش را در راه عاشقی رقم مشکلات کرد