کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس به تمکین تر
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 کشد کلفت ز دنیا کم، بود هرکس به تمکین تر ازین رو آب را از خاک باشد جبهه پرچین‌تر
2 بود منعم ز زر خوشحال و، ما از بی‌زری ناخوش ز زر گل رعنا بود از پشت رنگین‌تر
3 به راه بندگی، دنیا مددکار است سالک را که از آلودگی با خاک، گردد آب زورین‌تر
4 بود کوتاه عمری، کان بود با پیچ و تاب غم که گردد نارساتر زلف چون گردید پرچین‌تر
5 به قدر طاقت خود فیض از جانان برد هرکس شود از مهر، گل بی‌رنگ‌تر، یاقوت رنگین‌تر
6 سبک‌روحی طلب، تا تشنه وصلت بود هرکس گوارا نیست هر آبی که در وزنست سنگین‌تر
7 به چشم هرکه او لذت‌شناس بندگی باشد به یاد دوست بیداری بود از خواب شیرین‌تر
8 مکن امسال خود واعظ تلف در فکر آینده که تا وادیده‌ای پار است و پارین، بلکه پارین‌تر!
ادامه توضیحات شاعر