طرف از شکستگان جهان کس از واعظ قزوینی غزل 168

1 طرف از شکستگان جهان کس نبسته است دشمن درست کرده که ما را شکسته است

2 جز دل که بسته اند بر آن قوم مرده دل دیگر به زندگانی دنیا چه بسته است؟

3 پیداست ساحل عدم اینک، ولی چه سود؟ کشتی بگل از این تن خاکی نشسته است

4 چو ریخت عقد گوهر دندان ز یکدگر معلوم شد که رشته روزی گسسته است

5 از خار بست مرگ سبکبار میجهد چیزی بخویش هرکه ز هستی نبسته است

6 خوانند در شریعت اخلاص، کی درست گر توبه نامه تو بخط شکسته است

7 صورت پذیر نیست در او، کار هیچ کس گیتی مثال آینه زنگ بسته است

8 آیینه زان ز نعمت دیدار منعم است کو در ز بخل بر رخ مهمان نبسته است

9 واعظ نکرده بال فشانی بکام خود تا مرغ دل ز دام علایق نجسته است