1 عالم آشوب تر از طره طرار خودی فتنه انگیزتر از غمزه خونخوار خودی

2 پای افشرده و زانو زده ای در کاری دامنت چون بگرفته ست و تو در کار خودی

3 آیت حسنی و پیچیده به طومار دو زلف پیچ بر پیچ ز نیرنگ به طومار خودی

4 گر گرفتار توام، نیست گرفتی بر من که تو نیز از رسن زلف گرفتار خودی

5 صبر من طره طرار تو گر باز دهد! یا شریک عمل طره طرار خودی

6 دوش بوسی بزدم بر لبت، آزرده شدی باز کن لب، نه اگر بر سر آزار خودی

7 وام بردی دل خسرو به گواهی دو چشم اینک اینک خط تو، گر نه به اقرار خودی