1 جهان سر به سر خون فشان است و بس نماند بد و نیک بر هیچکس
2 چو آخر به دشمن بباید سپرد همه رنجها باد باید شمرد
3 جهاندار هوشنگ با رای و داد بجای نیا تارج بر سر نهاد
1 اگر سرم برود در سر وفای شما ز سر برون نرود هرگزم هوای شما
2 بخاک پای شما کانزمان که خاک شوم هنوز بر نکنم دل ز خاک پای شما
1 بشکست دل تنگ من خسته کزین دست مشاطه سر زلف پریشان تو بشکست
2 دارم ز میان تو تمنای کناری خود را چو کمر گر چه به زر بر تو توان بست
1 بسکه مرغ سحری در غم گلزار بسوخت جگر لاله بر آن دلشدهٔ زار بسوخت
2 حبذا شمع که از آتش دل چون مجنون در هوای رخ لیلی به شب تار بسوخت