رحم بر گدایان نیست ماه از خواجوی کرمانی غزل 29

1 رحم بر گدایان نیست ماه نیمروزی را مهرماش چندان نیست ماه نیمروزی را

2 روی پر نگارش بین چشم پرخمارش بین لعل آبدارش بین ماه نیمروزی را

3 آن مهست یار رخسار شکرست یا گفتار عارضست یا گلزار ماه نیمروزی را

4 جعد مشکبارش گیر زلف تابدارش گیر خیز و در کنارش گیر ماه نیمروزی را

5 لعبت بری پیکر و آفتاب شب زیور گر ندیده‌ئی بنگر ماه نیمروزی را

6 موسم سحر شد خیز باده در صراحی ریز در کمند زلف آویز ماه نیمروزی را

7 می به می پرستان آر باده سوی مستان آر خیز و در شبستان آر ماه نیمروزی را

8 یار جز جفاجو نیست گو مکن که نیکونیست هیچ مهر خواجو نیست ماه نیمروزی را