موج و دریا آب بادش از شاه نعمت‌الله ولی غزل 21

1 موج و دریا آب بادش نزد ما لاجرم باشد حجاب ما ز ما

2 ما ز ما جوید چو ما با ما بُود هر که او با بحر ما شد آشنا

3 هر چه باشد در حدوث و در قدم از خدا هرگز نمی ‌باشد جدا

4 در عدم خوش خوش حضوری یافتیم در فنا داریم جاویدان بقا

5 نور روی او است در عالم عیان بنگر این آئینهٔ نور خدا

6 جامع مجموع اسمای اله می‌نماید صورت و معنی به ما

7 درد اگر داری دوا از خود بجو زانکه درد تو بود عین دوا

8 عقل اگر خواهی برو جای دگر عشق اگر خواهی درآ در بزم ما

9 چون نوا از نعمت الله می ‌برند نعمت‌الله کی بماند بینوا