آفتابیست حضرت از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1021

1 آفتابیست حضرت آدم روشن از نور او بود عالم

2 ما منور از او و او از او نیک دریاب این سخن فافهم

3 ساغر ما حباب پر آب است خوش بود تشنه با چنین همدم

4 دل و دلبر رفیق هم گردید جان و جانان روان شده باهم

5 جام بی جم اگر کسی دیده ما ندیدیم جام را بی جم

6 دردمندیم و وصل او درمان دل ما ریش و لطف او مرهم

7 در خرابات رند و سرمستیم بندهٔ او و سید عالم