1 آفتاب رخش جهان بگرفت مهر رویش جهان جان بگرفت

2 موج زد بحر عشق و از موجش آب حیوان جهان روان بگرفت

3 صورت عشق آشکارا شد روی معنی از آن نشان بگرفت

4 آینه چون خیال او بنمود به خیالش خیال از آن بگرفت

5 آتش شمع عشق رخسارش جان پروانهٔ جهان بگرفت

6 دل ز جان سر به پای عشق افکند دامن شاه مهربان بگرفت

7 عین عشق است جان سید از آن عین او عالم عیان بگرفت