سیمرغ وقت بود، ولیکن ز پنچ مرغ از عمعق بخاری قطعه‌ 21

1 گرفت آب کاشه ز سرمای سخت چو زرین ورق گشت برگ درخت

1 ای عارض تو چون گل و زلف تو چو سنبل من شیفته و فتنه آن سنبل و آن گل

2 زلفین تو قیریست بر انگیخته از عاج رخسار تو شیریست بر آمیخته بامل

1 جهان چو چشم نگاران خرگهی گردد که از خمار شبانه نشاط خواب کنند