همین توقعم از تنگ آن دهن از واعظ قزوینی غزل 284

1 همین توقعم از تنگ آن دهن باشد که گاه هم شکر افشان، ز حرف من باشد؟

2 کشی مصور اگر زحمت شبیه مرا مکش تو هیچ ز من، تا شبیه من باشد

3 بجز تلاش کنان صف نعال، کجاست کسی که لایق صدر هر انجمن باشد

4 کنند زندگیی در لباس، خودسازان کسی است زنده که فکرش همین کفن باشد

5 به از سخن چه بود غیر خامشی؟ آن هم برای اینکه در اندیشه سخن باشد!

6 دل فسرده، بیک داغ، دل نمیگردد نه هرکجا که گلی بشکفد چمن باشد

7 ملول کرده ز بس زندگی مرا واعظ عذاب قبر، همین بس برای من باشد