جان فدای پسرانی که از امیرخسرو دهلوی غزل 769

1 جان فدای پسرانی که نکورو باشند راحت جانست جفاشان چو جفاجو باشند

2 خود ز خوبان پری چهره همین کار آید که ستمگاره و مردم کش و بدخو باشند

3 غنچه سان بهر جدایی همه رو پشت شوند گل صفت بهر جفا را همه تن رو باشند

4 چه کند آهوی مسکین که سبک جان ندهد؟ شهسواران که به دنباله آهو باشند

5 بر درت گر چه بنا کرده عشاق بسی ست غرق خونند کسانی که در آن کو باشند

6 عاشقان در روش عشق مسلمان نشوند که نه در سوختن خویش چو هندو باشند

7 در همه مستی من باش تو، ور فرمایی دل و جان نیز به یک گوشه و یکسو باشند

8 صفت نرگس جادوی تو کردن نارند شاعران گر چه چو خسرو همه جادو باشند