دور فلک که جام مرادم نمیدهد از اهلی شیرازی غزل 472

1 دور فلک که جام مرادم نمیدهد هرگز چو خلق هم دل شادم نمیدهد

2 من با بتان وفا کنم ایشان جفا کنند یارب چه شد که عدل تو دادم نمیدهد

3 پیوند مهر میکنم از بخت خود مدام با دلبری که هیچ گشادم نمیدهد

4 میرم بیاد آن لب و وه کاین دل خراب یک لحظه نگذرد که بیادم نمیدهد

5 اهلی چو صید یار شوی تشنه لب بمیر کاین قاتل تو آب به آدم نمیدهد