بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم مشتاق بندگی و دعاگوی دولتم
2 زان جا که فیض جام سعادت فروغ توست بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم
3 هر چند غرق بحر گناهم ز صد جهت تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم
4 عیبم مکن به رندی و بدنامی ای حکیم کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم
5 می خور که عاشقی نه به کسب است و اختیار این موهبت رسید ز میراث فطرتم
6 من کز وطن سفر نگزیدم به عمر خویش در عشق دیدن تو هواخواه غربتم
7 دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف ای خضر پی خجسته مدد کن به همتم
8 دورم به صورت از در دولتسرای تو لیکن به جان و دل ز مقیمان حضرتم
9 حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم
معنی شعر:
علیرغم نیت خوب و صفای باطنی که داری ،اطرافیان و دوستان و آشنایانت قدر تو را نمی دانند. دست از کوشش و تلاش برندار و از رحمت خداوند ناامید مشو. موفقیت در راه است و به زودی خواسته ات برآورده می.شود. سفری نیز در پیش داری.