بازآمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2391

1 بازآمد آن مغنی با چنگ سازکرده دروازه بلا را بر عشق باز کرده

2 بازار یوسفان را از حسن برشکسته دکان شکران را یک یک فراز کرده

3 شمشیر درنهاده سرهای سروران را و آن گاهشان ز معنی بس سرفراز کرده

4 خود کشته عاشقان را در خونشان نشسته و آن گاه بر جنازه هر یک نماز کرده

5 آن حلقه‌های زلفت حلق که راست روزی ای ما برون حلقه گردن دراز کرده

6 از بس که نوح عشقت چون نوح نوحه دارد کشتی جان ما را دریای راز کرده

7 ای یک ختن شکسته ای صد ختن نموده وز نیم غمزه ترکی سیصد طراز کرده

8 بخت ابد نهاده پای تو را به رخ بر کت بنده کمینم وآنگه تو ناز کرده

9 ای خاک پای نازت سرهای نازنینان وز بهر ناز تو حق شکل نیاز کرده

10 ای زرگر حقایق ای شمس حق تبریز گاهم چو زر بریده گاهم چو گاز کرده