1 رسید فصل گل و باد عنبر افشان است نگارخانه جانان بهشت رضوان است

2 به سرو باغ که بیند کنون که در هر باغ هزار سرو به هر گوشه ای خرامان است

3 کنون به سوی چمن بی بهشتیان نروم که هر چه ذوق بهشت است روی خامان است

4 عجب که جام نمی افتد از کف نرگس چنانکه او به غنودن فتان و خیزان است

5 حریف معنی گل را به جان خرد، هر چند که سهل قیمت و کالای دهر ارزان است

6 به گوشه های چمن برگ گل چو نرمه گوش درو ز قطره نگر تا چه در غلطان است

7 زخاره بودی دامان کوه از لاله کنون ز اطلس لعلش نگر که دامان است

8 زمین به باغ ندید آفتاب از پی شاخ نگر ز خانه که در سایه های بستان است

9 چنین که نرگس و گل چشم را به صحن چمن همی نهند، مگر آستان سلطان است

10 شکفته باد گل دولت تو تا به ابد گلی که بلبل او خسرو ثناخوان است