1 اسیر قید محبت ز جان نیندیشد قتیل ضربت عشق از سنان نیندیشد

2 غریق بحر مودت ز سیل نگریزد حریق آتش مهر از دخان نیندیشد

3 شکار دانهٔ هستی ز دام سر نکشد مقیم خانهٔ رندی ز خان نیندیشد

4 ز های و هوی رقیبان چه غم که شبرو عشق ز های و هوی سگ پاسبان نیندیشد

5 گرم تو صید شوی گو حسود جان میده که گرگ چو بره برد از شبان نیندیشد

6 چو گل نقاب برافکند بلبل سحری فغان برآرد و از باغبان نیندیشد

7 ز نوک ناوک چشمت چه غم که در صف عشق کسی سپه شکند کو ز جان نیندیشد

8 ترا که غارت دل می‌کنی چه غم ز کسی که هر که ره زند از کاروان نیندیشد

9 کرا به جان جهان دسترس بود هیهات مگر کسی که ز جان و جهان نیندیشد

10 نسیم باد صبا چون بگل در آویزد ز شور بلبل فریاد خوان نیندیشد

11 چه سست مهر طبیبی که درد خواجو را دوا تواند و زان ناتوان نیندیشد