باز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1279

1 باز درآمد طبیب از در ایوب خویش یوسف کنعان رسید جانب یعقوب خویش

2 بهر سفر سوی یار خانه برانداخت دل دید که خود بود دل خانه محبوب خویش

3 دل چو فنا شد در او ماند وی او کشف شد آنچ بگفت او منم طالب و مطلوب خویش

4 شکر که عیسی رسید عازر ما زنده شد شکر که موسی نمود معجزه خوب خویش

5 شکر که موسی برست از همه فرعونیان شکر که عاشق رسید در کنف خوب خویش

6 شکر که خورشید عشق از سوی مشرق بتافت در دل و جان‌ها فکند آتش و آشوب خویش

7 شکر که ساقی غیب شست به می جمله عیب شکر که طالب رهید از غم دلکوب خویش