1 ای آنکه مردم گیتی به درو گوهر و لعل کنند فخر و تو داری شرف به گوهر خویش

2 توانی آنکه جوانی دهی بچرخ کهن ز نفخه نفس پاک روح پرور خویش

3 درین چکامه یکی تهنیت سرودستم ورود شاه جوانبخت را به کشور خویش

4 هم از اتابیکی صدراعظمش شرحی نمودم از ره اخلاص زیب دفتر خویش

5 اگر عنایت و فضل تو همرهی سازد درافکنی به سر بنده سایه پر خویش

6 به پیش گاه اتابک رسانی این اشعار جواب آن بفرستی برای چاکر خویش

7 مزید لطف ترا شکرها کنم زیراک هنوز شهد تو دارم درون ساغر خویش