1 خلقان همه نیکند جز این تن که گزیدیم که از سفهش بس سر انگشت گزیدیم

2 گر هیچ گریزی بگریز از هوس خویش زیرا همه رنج از هوس بیهده دیدیم

3 والله که مفری به جز از فر رخش نیست کاندر خضر و گلشن او می نگریدیم

4 هر روز که برخیزی رو پاک بشویی آن سوی دو ای دل که گه درد دویدیم

5 آن سوی که در ساعت دشوار دل خلق آید که خدایا همه محتاج و مریدیم

6 هر دانه که چیدیم هله دام بلا بود سوی تو پراشکسته و تن خسته پریدیم