گذر گاهی بود گلزار گیتی، از واعظ قزوینی غزل 549

1 گذر گاهی بود گلزار گیتی، از صبا بشنو از آن رنگی نباشد هیچکس را، از هوا بشنو

2 صدای زر شمردن، کرده کر گوش ترا منعم چنین گر نیست، بسم الله! فریاد گدا بشنو!

3 نمی آساید از رفتن دمی این عمر مستعجل نفس رفتار عمرت را بود آواز پا، بشنو

4 زوال عمر شد، بر خاک میباید نهادن رو زهر گلدسته خاکی تو این بانگ رسا بشنو

5 «بیا روزی بخور!» باشد، خط هر سبزه یی؛ بنگر! «غم روزی مخور!»گوید، صدای آسیا بشنو!

6 عطا در پرده پوشیدگی، هرگز نمیگنجد بود شهرت صدای ریزش دست عطا بشنو

7 غزلهای خوش واعظ، نصیحت نامه ها باشد گران بر خاطرت گر نیست، جان من بیا بشنو