1 مسافران که در این ره به کاروان رفتند عجب مدار که از فتنه در امان رفتند

2 دلا چو جان و جهان فانی اند اهل نظر به ترک جان بگرفتند و از جهان رفتند

3 از این منازل فانی به عزم شهر بقا قدم به راه نهادند و هم عنان رفتند

4 از آن ز غصّه دلِ غنچه تو به تو خون است که بلبلان خوش الحان ز بوستان رفتند

5 خیالیا چو رهِ رفتنی ست خیره مباش تو نیز سازِ سفر کن که همرهان رفتند