درد ار داری دوا از شاه نعمت‌الله ولی غزل 290

1 درد ار داری دوا همان است درد ار نوشی شفا همان است

2 با جام می ار دمی برآری دانی که حیات ما همان است

3 عمریست که مبتلای دردیم خود راحت مبتلا همان است

4 فانی از خود فنا همین است باقی به خدا بقا همان است

5 در آینه همه نظر کن می بین همه را لقا همان است

6 ما جام جهان نمای عشقیم این جام جهان نما همان است

7 گر صورت سیدم دگر شد اما به خدا خدا همان است