آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 51

1 آن یکی مرد دومو آمد شتاب پیش یک آیینه دار مستطاب

2 گفت از ریشم سپیدی کن جدا که عروس نو گزیدم ای فتی

3 ریش او ببرید و کل پیشش نهاد گفت تو بگزین مرا کاری فتاد

4 این سؤال و آن جوابست آن گزین که سر اینها ندارد درد دین

5 آن یکی زد سیلیی مر زید را حمله کرد او هم برای کید را

6 گفت سیلی‌زن سؤالت می‌کنم پس جوابم گوی وانگه می‌زنم

7 بر قفای تو زدم آمد طراق یک سؤالی دارم اینجا در وفاق

8 این طراق از دست من بودست یا از قفاگاه تو ای فخر کیا

9 گفت از درد این فراغت نیستم که درین فکر و تفکر بیستم

10 تو که بی‌دردی همی اندیش این نیست صاحب‌درد را این فکر هین