1 خجسته دولت عالی همین کرد ای ملک پیمان که فتحی نو دهد هر روز از یک گوشه کیهان

2 فرود آرد سپاهت را به گرد کشور عاصی برآرد گرد از آن کشور بسوی گنبد گردان

1 چو کودک سر فرود آرد به حجره بر سر حمدان چنان گردد که پندارم سمار و غست یا جله

2 درآویزم حمایل‌وار یکسر خویشتن را زو به گرد گردن و پشتش کنم آغوش چون بخله

1 تا یکی خم بشکند ریزه شود سیصد سبو تا مرد پیری بپیش او مرد سیصد کلوک

2 هر که موک مردمان جوید بشو گو خط دو کش کی نخست او را زند باشد موک؟