1 آنکه درگاهش با چرخ همی گوید نه مرا مانی و نه با تو رقیبستم

2 که تو مطموره بیدادی و من دایم ملجا خائف و ما و ای غریبستم

3 ای خداوند پی مدح تو در محضر من یکی شاعر دانای لبیبستم

4 که گهر ریزم و از غالیه دان خیزم مشک تر بیزم و با نفخه طبیبستم

5 همه دانند ز قحطانی و عدنانی بعد اما بعد این بنده خطیبستم

6 گر ادیبم بممالک شمری شاید که ممالک را من نیک ادیبستم