آن کس که به دست، جام دارد از حافظ شیرازی غزل 118

1 آن کس که به دست، جام دارد سلطانیِ جَم، مُدام دارد

2 آبی که خِضِر حیات از او یافت در میکده جو، که جام دارد

3 سررشتهٔ جان، به جام بگذار کاین رشته از او نظام دارد

4 ما و می و زاهدان و تقوا تا یار، سرِ کدام دارد

5 بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست در دور، کسی که کام دارد

6 نرگس همه شیوه‌های مستی از چشمِ خوشت به وام دارد

7 ذکرِ رخ و زلف تو دلم را وردیست که صبح و شام دارد

8 بر سینهٔ ریشِ دردمندان لعلت نمکی تمام دارد

9 در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان حُسنِ تو دو صد غلام دارد