کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو از خیالی بخارایی غزل 208

1 کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد کجا به حلقهٔ عشّاق سر فرو دارد

2 گدای میکده را حاصلی ز هستی نیست به غیر دست که در گردن سبو دارد

3 دلا مراد دل خود ز غیر دوست مجو که هرچه غایت مقصود توست او دارد

4 کسی به منزل مقصود بر طریق هوس نمی رسد، مگر آن کس که جستجو دارد

5 مقرّر است که شایستهٔ نکویی نیست کسی که بد کند و خویش را نکو دارد

6 کمینه خاکِ درِ خود شمر خیالی را به شکر آنکه خدایت به آب رو دارد