شب رفت حریفکان از جلال الدین محمد مولوی غزل 726

1 اژدهایی خرس را در می‌کشید شیر مردی رفت و فریادش رسید

2 شیر مردانند در عالم مدد آن زمان کافغان مظلومان رسد

1 باز آمد کای علی زودم بکش تا نبینم آن دم و وقت ترش

2 من حلالت می‌کنم خونم بریز تا نبیند چشم من آن رستخیز

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم