شبی کآن ماه با ما خوش از خیالی بخارایی غزل 193

1 شبی کآن ماه با ما خوش برآید عجب نبود که روز غم سرآید

2 درآمد از در و شد خانه روشن دگر با ما از این در می درآید

3 مرا تشویش اشک ای دیده بر شد به کویش بعد از این تا کمتر آید

4 به آب دیده در دل تخم مهرش همی کارم ولی با خون برآید

5 خیالی در فن شوخی محال است که فرزندی چو او از مادر آید