شبی که دلبرم از بام از امیرخسرو دهلوی غزل 889

1 شبی که دلبرم از بام همچو ماه برآید ز جان سوخته ام صد هزار آه بر آید

2 به منزلی که گذشتی ز آب دیده ام، ای جان هزار لاله خونین ز خاک راه برآید

3 ز پرده چون به در آیی برای دیدن رویت هزار یوسف کنعان ز قعر چاه برآید

4 چه عشوه، و چه کرشمه، چه دلبریست که چشمت؟ همه به مردم مسکین بیگناه برآید

5 ز حال خسرو مسکین نظر دریغ مفرما که کار ما ز تو، ای جان، به یک نگاه برآید