جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

عاشقان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2801

غزل 2801 ام از 6329 غزلیات

خانه / جلال الدین محمد مولوی(مولانا) / دیوان شمس جلال الدین محمد مولوی(مولانا) / غزلیات در دیوان شمس / غزل شماره 2801

1 عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی وز برای امتحان بر نقد مردان آتشی

2 داغ سلطان می‌نهند اندر دل مردان عشق تخت سلطان در میان و گرد سلطان آتشی

3 آفتابش تافته در روزن هر عاشقی ما پریشان ذره وار اندر پریشان آتشی

4 الصلا ای عاشقان کاین عشق خوانی گسترید بهر آتشخوارگانش بر سر خوان آتشی

5 عکس این آتش بزد بر آینه گردون و شد هر طرف از اختران بر چرخ گردان آتشی

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

شعر شعر کهن غزل جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

1 گفت نه والله بالله العظیم مالک الملک و به رحمان و رحیم

2 آن خدایی که فرستاد انبیا نه بحاجت بل بفضل و کبریا

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

شاعر شعر عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر عاشقان را آتشی وآنگه چه پنهان آتشی غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

6329 / 2801

شعرقبلی

بنر