یوسف گم گشته بازآید به از حافظ شیرازی غزل 255

1 یوسف گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان، غم مخور

2 ای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور

3 گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن چتر گل در سر کشی، ای مرغ خوشخوان غم مخور

4 دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

5 هان مشو نومید چون واقف نِه‌ای از سِرِّ غیب باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور

6 ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بَر کَنَد چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور

7 در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور

8 گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ راهی نیست، کان را نیست پایان، غم مخور

9 حال ما در فِرقت جانان و ابرام رقیب جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور

10 حافظا در کُنج فقر و خلوت شبهای تار تا بود وِردَت دعا و درس قرآن غم مخور