یوسف گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 یوسف گم گشته بازآید به کنعان، غم مخور کلبه احزان شود روزی گلستان، غم مخور
2 ای دل غمدیده، حالت بِه شود، دل بَد مکن وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور
3 گر بهار عمر باشد باز بر تخت چمن چتر گل در سر کشی، ای مرغ خوشخوان غم مخور
4 دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور
5 هان مشو نومید چون واقف نِه‌ای از سِرِّ غیب باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور
6 ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بَر کَنَد چون تو را نوح است کشتیبان، ز طوفان غم مخور
7 در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور
8 گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هیچ راهی نیست، کان را نیست پایان، غم مخور
9 حال ما در فِرقت جانان و ابرام رقیب جمله می‌داند خدای حال گردان غم مخور
10 حافظا در کُنج فقر و خلوت شبهای تار تا بود وِردَت دعا و درس قرآن غم مخور
معنی شعر:
مژده مژده که ایام فراق و جدایی اندوه و گرفتاری به پایان آمد و زمان شادمانی و فرهمندی فرا رسید. خدا را شاکر باش و سپاس گوی به زودی مرادت برآورده می شود. و گم کرده ات را می یابی.